Songs

Romeo Vidal, bente siyete anyos
Nars sa ospital, taga Malolos
Katawan ko ay pagal at sobra nang tagal
Mula nang huli kong mayakap ang aking mama’t papa
Dito ay wala nang kama
Nagkakaubusan ng kwarto sobra ng puno
Oras-oras may tinatakbong bagong kaso
Pila-pilang sasakyan
Mga pasyente na walang mapaglagyan
Labing anim na oras na ‘ko dito
Walang pumapalit
Mga kasama ko, isa-isa nang nagkakasakit

Paano kung ako naman ang tamaan?
Paano kung hindi ko pala ito kayang labanan
Sa nasa itaas, nagmamakaawa na matapos na
Nakakapagod na, ayoko na
‘Di na ako makahinga

Hanggang kailan ba ang delubyo?
Pagod na pagod na ako
Kailan ba matatapos ‘tong delubyo?
Hanggang kailan ba ganito?

Gabriel Andrada, tatlumpu’t lima
Ahente sa umaga, sa gabi ay banda
Nagrerenta sa Maynila
Kasama ang asawa ko’t dalawa naming anak
Nung wala pa ‘tong delubyo
Ang hirap nang pagtagpuin ng dulo’t dulo
Kahit pagsamahin pa ang aming sweldong mag-asawa
Minsan sapat, madalas pa rin salat
Biglang nagkaganyan hindi ko napaghandaan
Biglang walang mabenta, biglang walang matugtugan
Ang dati nang mahirap, mas humirap pa
Kahit anong diskarte ang gawin ko, nagkukulang talaga

Paano kung hindi na tayo bumalik sa dati?
Paano ang pamilya kong batbat ng dalamhati
Sa nasa itaas, parang awa na
Nakakapagod na, ayoko na
‘Di na ako makahinga

Hanggang kailan ba ang delubyo?
Pagod na pagod na ako
Kailan ba matatapos ‘tong delubyo?
Hanggang kailan ba ganito?

Albert Domingo, singkwenta’y kwatro
Positibo
Hindi ko alam paano ko nakuha ‘to
Nag-ingat naman ako
Ang huling naaalala ko namili kaming pagkain
Gayun na rin lahat ng pwede naming kailanganin
Ilang araw lang lumipas, nilagnat ng alanganin, naghahabol ng hangin
Itakbo nyo na ako! Kahapon lang mapayapang nasa bahay
Ngayon isang tangke sa paghinga’y umaalalay
Naisip ko pamilya ko, kailangan pa nila ako
Buntis pa ang panganay ko sa una kong apo
Natatakot na ako

Paano kung hindi ko na mayakap ang asawa ko?
Sa nasa itaas, pahingi pa sanang oras
Parang awa mo na, sige na
‘Di na ako makahinga

Hanggang kailan ba ang delubyo?
Pagod na pagod na ako
Kailan ba matatapos ‘tong delubyo?
Hanggang kailan ba ganito?

Remember how we danced in the woods
Underneath the pale moonlight
You said that I was magic
And I believed you too soon

Now you say that love’s a spell I’ve cast on you
And I’ve fooled you from the start
Though you’ve changed your mind
I wouldn’t change my heart…

Send me to the fire
Burn me to the ground
Put me on trial
For all I’m feeling now
Turn the whole world against me
Watch me as I burn
And I’ll burn so bright without you
I’ll burn till I expire to light

Someday it’ll haunt you
How you never knew
Just who I really am
I thought you really loved me
Because I’m different

Now if I don’t buy
Your brand of beautiful
Then let it be my curse
‘Coz what you say
Don’t really matter anymore…

Send me to the fire
Burn me to the ground
Put me on trial
For all I’m feeling now
Turn the whole world against me
Watch me as I burn
And I’ll burn so bright without you
I’ll burn till I expire to light

I’ll raise my voice
For all the stars to hear
I’ll lift my soul
For all the scars to heal
Every hurt, every lie
In every word
You’ll see that I don’t need
No saving now…

Send me to the fire
Burn me to the ground
Put me on trial
For all I’m feeling now
Turn the whole world against me
Watch me as I burn
And I’ll burn so bright without you
I’ll burn till I expire to light

Remember how we danced in the woods
Underneath the pale moonlight…

‘Nig tugpa ‘ning eroplano
Magpanikad ko’g gawas
Kay naghuwat na ka nako
Oh, gamay nalang jud
Abot nako’s Cebu

Basta padung na ko
Padung na ko diha
Bisan unsa kalayo ug mga pagsulay
Basta padung na ko
Padung na ko nimo
Inday, wa’y biyaay
Wa’y biyaay

Ug wa na ko’y pangitaon
Kay sa imong tupad
Wa na’y mas klaro nako ron
Nga kon asa ka, ‘day
Sa imo ko paingon

Basta padung na ko
Padung na ko diha
Bisan unsa kalayo ug mga pagsulay
Basta padung na ko
Padung na ko nimo
Inday, wa’y biyaay
Wa’y biyaay

Dugay na ni nato giplano
Karon matuman ang tanan
Mga saad ta nga mag-uban na
Di na manamilit
Wa na ta’y oras apason
Bag-o natong sinugdanan
Kuyog ta hangtod sa kahangtoran
Di ba wa’y biyaay?

Basta padung na ko
Padung na ko diha
Bisan unsa kalayo ug mga pagsulay
Basta padung na ko
Padung na ko nimo
Inday, wa’y biyaay
Wa’y biyaay

Upat ka tuig ang nilabay usa nilingkod tang duha atbang sa usa’g usa

Katingalahan
Dugay na ta’ng kaila
Katingalahan
Di pa suod nga higala
Nag-abot lang ug nangape
Unya dali ta’ng nadani
Sa usag usa
Nagbag-o tanan
Katingalahan…

Sa kinaunhang higayon, nitan aw ko sa imong mga mata nga igo kadugay aron mabati nako ang gamhanang kasuod nga nipamulak gikan sa mahinungdanong dapit. Sama kini sa wala pa gisulat nga kanta, ug ako pa ang kinaunhang nakahibalo sa tibuok kalibotan nga kini matahom. Wala pa koy mga pulong alang ini. Apan sa diha nga mas nagkadugay ta og lingkod atbang sa usag usa, mas nahibaw ta, pwede nato ning tawgon nga: Swerte. Madyik. Panaghigalaay. Milagro. Gugma. Katingalahan. Giunsa nato nga mabuhi nga wala ang usag usa ug malipayon naman kaayo ta ato ba. Apan, migawas ta anang dapita usa ka gabii, ug walay kataposan na ang atong pagpangab-ot aning mahimayaong gugma.

Ug mas katingalahan
Kon di ta maminaw ‘ning
Gugma sa’tong dughan
Mao nang tibuok kasingkasing kong
Dawaton ‘ning singsing,
‘Ning grasya sa Kahitas-an
Di katingalahan
Matag lakang nato padung sa
hangtod sa kahangtoran

Karon, aniay kasuod nga di matugkad ang gilawmon. Sa dihang ikaw mokatawa na gani, molupad ko. Sa dihang masakitan ka, mohagsa ko. Sa dihang naa ka’y damgo, mahigmata ko sa pagtuo nga maangkon na nato ni. Ug ikaw pud nako. Kay kuyog ta, dugang ka sa hunahuna nga labing nataha ning kinabuhi. Dugang sa nagpitik nga kasingkasing, sa labing kaisog, sa labing kadasig. Maong kon kusog ang pagbundak sa ulan, mahimo nato nga mahumok ang yuta alang sa mga bag-ong butang nga motubo. Kon hayag ang adlaw, labing gilapdon ang abli sa atong mga bintana. Ug sa kalibotanong paghuni sa adlaw-adlaw, maglingkod ta atbang sa usag usa ug makit-an sa atong mga nawng ang dagan sa panahon. Katingalahan. Walay mga pulong alang niini. Apan , gisulat ug giawit nato ni bisan pa.

Mao na ni….

Ug mas katingalahan
Kon di ta maminaw ‘ning
Gugma sa’tong dughan
Mao nang tibuok kasingkasing kong
Dawaton ‘ning singsing,
‘Ning grasya sa Kahitas-an
Di katingalahan
Matag lakang nato padung sa
hangtod sa kahangtoran

Ug kon wala man gani hangtod sa kahangtoran, kanunay nimong gunitan ang akong kamot , ug mangadto gihapon ta aning dapita.

Katingalahan

Gabi-gabi sa itinakda kong oras
Bago ako humimbing
Hinihiling kita

Di madaling maghintay sa bawat bukas
Pagod nang magkamali
Hinihiling kitang dumating na

Mabuti na lang hindi ako nag-alinlangan
Na paparatingin ka nya sa tamang panahon
Ito na ‘yon narito ka na

Kay tagal kay tagal kitang hinintay oo kay tagal kay tagal kitang hinintay
Sa buhay ko nga ay ‘di pa ko naging gan’to kasigurado
Sa’yo lang
Ipinagpanata kita

Bawat hindi sa inaakalang oo
Bawat sandaling nasaktan
Bawat hikbi at luha
Mali at duda
Kailangan kong daanan ang lahat ng ito
Dahil sa’yo pala ito patungo

Mabuti na lang hindi ako nag-alinlangan
Na paparatingin ka nya sa tamang panahon
Ito na ‘yon narito ka na

Kay tagal kay tagal oh kay tagal kitang hinintay kay tagal kitang hinintay oh oh
Kay tagal kay tagal oh kay tagal kitang hinintay kay tagal kitang hinintay sa buhay ko nga ay
‘Di pa ko naging gan’to kasigurado
Sayo lang
Ipinagpanata kita

Kay tagal kay tagal kitang hinintay oo kay tagal kay tagal kitang hinintay
Sa buhay ko nga ay ‘di pa ko naging gan’to kasigurado
Sayo lang
Ipinagpanata kita
Higit ka pa sa lahat ng pinangarap ko…

Kay tagal kay tagal kitang hinintay oo kay tagal kay tagal kitang hinintay
Sa buhay ko nga ay ‘di pa ko naging gan’to kasigurado
Sayo lang
Ipinagpanata kita
Kay tagal tagal nang hinintay
Ipinagpanata kita
Narito ka na
Ipinagpanata kita